Ik had er mij stilaan,doch niet van harte,al mee verzoend dat dit eerste seizoen voorbij zou gaan zonder eens het echte jachtgevoel te beleven want zeg nu zelf;erbij lopen voor spek en bonen dat is nu niet precies waarvoor ik in de wieg gelegd ben.Maar toen de laatste hoop zo goed als vervlogen was kwam plots uit totaal onverwachte hoek een telefoontje met de vraag;zeg heb je geen zin om eens mee te jagen met ons?Lang moest ik niet nadenken en zodus stond ik vandaag eens niet als vogelverschrikker in de jachtvelden van Gaasbeek maar wel als echte jager op de flanken van de prachtige Congoberg in Vollezele.Zowel wat biotoop als wat wildbezetting betreft moet deze streek zeker niet onderdoen voor Gaasbeek.
De wijze van jagen was toch wel wat anders dan wat ik gewoon ben,er werd nl praktisch uitsluitend voor de voet gejaagd en iedere aanwezige,op één na,had een geweer, er was eigenlijk geen verschil tussen drijver en jager en dat is toch wel een heel ander gevoel dan wat ik gewend ben.Verder werd het team versterkt door een paar fantastische honden die een zo goed als foutloos parcour aflegden.
De kanonnen stonden goed gericht want ieder van ons slaagde erin om één of meerdere hanen te strekken,ook een vos ontbrak niet op het tableaux.Na zonsondergang werd er nog gezellig nagepraat bij een welverdiend pintje en dus kan ik gerust stellen dat dit voor mij een heel fijne jachtdag was waarbij ik voor het eerst kon kennis maken met het echte jachtgevoel...een welgemeende merci aan Michel is hier dus zeker op zijn plaats!
