woensdag 15 juni 2011

Over jachtrecht,jagers en wildschade.


<><>
foto Nieuwsblad

Ik citeer een lesgever van vorig jaar"zij die zich mogen gelukkig prijzen nog konijnen te hebben in hun revier."Mijn eerste reactie was er één van,weet diene wel wat hij zegt?Ik las onlangs een advertentie op 2dehands waarin een jager wilde konijnen vroeg om uit te zetten,ik dacht onmiddellijk:Hoe dwaas kan iemand zijn.Konijnen die kan je als boer echt missen als kiespijn en dienen door de jager kort gehouden te worden en daar wringt nu net het schoentje.Uit mijn jarenlange ervaring als landbouwer heb ik zelf kunnen vaststellen en vernemen van collega's dat jagers hun voorrecht om te jagen wel opnemen maar hun plicht om te helpen bij de bestrijding meestal aan hun laars lappen.In je eentje een paar uren per dag opofferen om te loeren op een konijntje is teveel gevraagd en past niet echt in een drukke agenda of komt het misschien omdat er achteraf geen royale receptie aangeboden wordt door boerenbond?Ik weet het niet,feit is dat de boer er meestal alleen voorstaat.Boerenbond en de wbe's zouden mijns inziens beter een budget voorzien om wildafweermiddelen,teeltbescherming en dergelijke te subsidiëren.Persoonlijk heb ik nu de kans om zelf de bejaging van duif en konijn te kunnen uitvoeren en dat is een ongekende luxe.

Momenteel zijn de konijnen aan een ware revival bezig en de jagers mogen zich in de toekomst aan heel wat schadeclaims verwachten.Ik wil er langs deze weg dan ook voor pleiten om snel en efficient samen te werken met de boer en waar bijzondere bejaging nodig blijkt hoeft men de papiermolen geen weken te laten aanslepen,de overheid voorziet 24 uur om te mogen beginnen!Nog beter ware het dat de jacht op konijn en duif het ganse jaar  geopend werd.Tot slot wil ik nog een collega citeren,die zei mij onlangs:Jagers die hebben het altijd over hun wild maar eigenlijk is het ons wild,wij voederen gans het jaar,ondergaan de schade en eigenlijk zou het jachtrecht de boer moeten toekomen!Wel zover zou ik het niet willen drijven maar als landbouwer die door de jaren heen enorm veel wildschade geleden heeft,zo ook dit jaar, en heel wat teelten heeft moeten afvoeren,begrijp ik hem wel.
In de strijd tegen wildschade moet je als boer leren aanvaarden dat er wild en schade is maar de jager die het voorrecht te jagen claimt moet ook aan zijn plichten voldoen!

zondag 5 juni 2011

Doe mij maar GGO's

GGO's ,iedereen heeft er de mond van vol,de ene noemt het gemanipuleerd,de andere gebruikt gemodificeerd.Het ene klinkt al dramatischer dan het andere en ik,ik noem het geevolueerd,weliswaar door toedoen van de mens.
Wie kan er nu tegen evolutie zijn?De mens streeft sinds zijn ontstaan in alle geledingen van de maatschappij naar perfectie en vooruitgang zo ook in de land-en tuinbouw.
Laten we het nu eens specifiek over de aardappelteelt hebben.De meesten onder ons zijn het blijkbaar vergeten dat een mislukte aardappeloogst eeuwen geleden steevast leidde tot ontbering en hongersnood.Het feit dat de aardappelteelt zo alomtegenwoordig is heeft ervoor gezorgd dat deze teelt bijzonder gevoelig is aan teeltmislukking tengevolge van schimmels.In de 20 ste eeuw heeft men de oplossing gevonden door de ontwikkeling en het massaal gebruik van pesticiden.Gaandeweg heeft men ingezien dat deze pesticiden bijzonder kwalijke nevenwerkingen hebben,het zou mij niet verwonderen dat deze pesticiden meer ongecontroleerde genetische modificatie teweegbrengen dan de menselijk gecontroleerde GGO's zelf,maar ook dat zal de toekomst moeten uitwijzen.Voor mij als landbouwer kan ik alleen maar zeggen dat GGO's welkom zijn,als ik moet kiezen tussen 15 maal spuiten of GGO's poten dan hoef ik geen seconde te twijfelen.Ik ben voor evolutie,tegen extremisme,ik geloof in de democratie,ik vertrouw op de wetenschap ook al ontwikkelen wetenschappers soms wrede dingen,ik denk dat onze verkozenen lang genoeg nagedacht hebben alvorens groen licht te geven en ik geloof ook  dat ze de proefresultaten goed zullen interpreteren om te bepalen hoe het verder moet.Het argument dat boeren totaal afhankelijk worden van multinationals is hier totaal onbelangrijk want dat is nu ook zo al en doet in deze discussie niets terzake!
De vreugde en het geluk van boer zijn uit zich niet in het al dan niet gebruik maken van GGO's of afhangen van multinationals.De vreugde van boer zijn uit zich in het besef dat men meer geluk heeft dan anderen door het dagelijks mogen omgaan met de natuur en ik durf gerust het woord natuur gebruiken omdat ik merk dat fauna en flora er de laatste 10 jaar weer gevoelig op vooruit gaan,ik zie overal rondom mij de biodiversiteit toenemen en dit vooral dankzij inspanningen van overheid en landbouw en ik vind het spijtig dat de jachtsector hierin een heel bescheiden rol speelt.De jachtsector heeft hier een serieuze kans gemist en verlaagt zich liever tot het vervelens toe bekladden en beschuldigen van de agrarische-en politieke sector in hun pulpblaadjes.

Zeg niet zomaar hond : 't is "Zohra van 't veyverveld"

Dat de jacht van Gaasbeek niet zomaar de eerste de beste jacht is dat zal menig lezer ondertussen wel al doorhebben!Van groot tot klein van jager tot revierverzorger,van drijver tot hond,als je niet speciaal of uitzonderlijk bent dan maak je op onze jachtvelden geen kans,zelfs het wild is hier mooier en slimmer dan elders.Zo ook Zohra,de golden retriever van mijn neef kenny.
Toen Zohra als nietig pupje geboren werd kon niemand vermoeden welk talent er in dat beestje schuilging.Toen ze mocht verhuizen naar Berchem(Gaasbeek)had zijzelf noch haar baasje door dat ze voorbestemd was om een cruciale rol te gaan spelen op de jacht van Gaasbeek.Haar eerste jachtdagen volstonden nog niet om iedereen te overtuigen maar naarmate het seizoen vorderde was voor de kenners duidelijk dat ze het had!En als ze het hebben dan moet je het er gewoon uithalen en dat heeft haar baasje gedaan: ipv zich te gaan bezuipen in donkere kroegen of het zich gaan drogeren in wulpse dancings ging hij  met haar naar de hondenschool,later naar de jachthondenopleiding en dankzij zijn doorzettingsvermogen en Zohra's talent heeft zij het geschopt tot beste hond van 2011.Voor Zohra zal niets meer zijn als voorheen,een gewone mand nee dat kan niet meer,vanaf nu gaat baasje in de veranda en Zohra van 't Veyverveld in bed.
Moraal van het verhaal:Met talent alleen kom je der niet,doorzettingsvermogen is de bepalende factor!
Proficiat Kenny!